Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

uchwycić się czegoś

См. также в других словарях:

  • uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… …   Słownik języka polskiego

  • przyczepić — dk VIa, przyczepićpię, przyczepićpisz, przyczepićczep, przyczepićpił, przyczepićpiony przyczepiać ndk I, przyczepićam, przyczepićasz, przyczepićają, przyczepićaj, przyczepićał, przyczepićany «przypinając, wiążąc, zahaczając umocować coś na czymś …   Słownik języka polskiego

  • uczepić — dk VIa, uczepićpię, uczepićpisz, uczep, uczepićpił, uczepićpiony rzad. uczepiać ndk I, uczepićam, uczepićasz, uczepićają, uczepićaj, uczepićał, uczepićany «umocować coś jednym końcem do czegoś; przyczepić, zawiesić, uwiesić, uwiązać» Uczepić… …   Słownik języka polskiego

  • przytrzymać — dk I, przytrzymaćam, przytrzymaćasz, przytrzymaćają, przytrzymaćaj, przytrzymaćał, przytrzymaćany przytrzymywać ndk VIIIa, przytrzymaćmuję, przytrzymaćmujesz, przytrzymaćmuj, przytrzymaćywał, przytrzymaćywany 1. «trzymając nie dać ruszyć, odejść …   Słownik języka polskiego

  • połapać — dk IX, połapaćpię, połapaćpiesz, połapaćłap, połapaćał, połapaćany «złapać wszystkich po kolei, jednego po drugim; pochwytać» Nie połapią ich, ukryli się dobrze. Połapać motyle, muchy, ptaki. połapać się pot. «domyślić się o co chodzi, uchwycić… …   Słownik języka polskiego

  • usłyszeć — dk VIIb, usłyszećszę, usłyszećszysz, usłysz, usłyszećszał, usłyszećszeli, usłyszećszany 1. «odebrać bodziec dźwiękowy, uchwycić uchem, posłyszeć» Usłyszeć kroki, wołanie o pomoc, kołatanie do drzwi. Usłyszał znajomy głos. ∆ Usłyszeć kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • ująć — dk Xc, ujmę, ujmiesz, ujmij, ujął, ujęła, ujęli, ujęty, ująwszy ujmować ndk IV, ująćmuję, ująćmujesz, ująćmuj, ująćował, ująćowany 1. «wziąć, uchwycić coś ręką, rękami lub narzędziem; dawniej: objąć kogoś» Ująć młot obiema rękami, w obie ręce.… …   Słownik języka polskiego

  • utrafić — dk VIa, utrafićfię, utrafićfisz, utraf, utrafićfił, utrafićfiony 1. «dosięgnąć celu, nie chybić (strzelając, rzucając czymś); trafić» dziś zwykle we fraz. Utrafić w czyjąś czułą strunę «poruszyć sprawy, na które ktoś jest wrażliwy» ◊ Utrafić… …   Słownik języka polskiego

  • moment — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. momentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} relatywnie mały odcinek czasu; chwila, chwilka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić coś, przyjść, wyjść za moment. To zajmie tylko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»